Wakacje

Diabelskie Skrzypki

15 maja 2012r.

To instrument, na którym, jak głoszą baśnie kaszubskie,, chętnie grywały czarownice i wszelkie inne złe moce. Stąd zapewne przypominają one miotłę. Na szczycie długiego kija osadzona jest .maska, straszna lub śmieszna, o włosach jak wiecheć, wyłażących spod kapelusza, którego rondo przyozdabiają blaszki dzwoniące przy każdym ruchu. Szczytinstrumentu z deską wyciętą na kształt skrzypiec i umieszczoną poniżej połowy kija łączą jedczą. Na desce przymocowane jest blaszane pudełko wypełnione twardymi przedmiotami, które przy potrząśnięciu — grzechocą. Poza tym można dodatkowo „grać", uderzając dłonią bądź w deskę, bądź w pudełko. Jednym słowem diabelskie skrzypki starczą za całą orkiestrę: dzwonią, brzęczą, grzechocą, dźwięczą, stukają — naturalnie tylko w rękach dobrego grajka. Do tańca mogą one znakomicie towarzyszyć kapeli (patrz pod K) jako instrument perkusyjny i tak są też wykorzystywane w zespołach pieśni i tańca.