Wakacje

Konstanty Damrot

15 maja 2012r.

DAMROT „Z jakim wysileniem Niemcy pracują, by tę niegdyś na wskroś słowiańską prowincję przedstawić światu jako ar-cyniemiecką, aby ją pozyskać żywcem i przykuć raz na zawsze do Pangermanii pochlebstwem, festynami, pomnikami, odwiedzinami królewskimi, nowymi podziałami, przemianą nazw i podobnymi straszakami, z których wolno urągać się do pewnego stopnia, ale których bądź co bądź nie wolno zbyt lekko ważyć lub całkiem ignorować, bo takie drobnostki działają silniej na słabe i powszednie charaktery aniżeli historyczne fakta i zacierają, szczególniej w wielkich masach, pamięć przeszłości i poczucie odrębności narodowej" Fragment ten pochodzi z książki Szkice z ziemi i hi-storyi Prus królewskich. Listy z podróży odbytej przez Czesława Lubińskiego, Gdańsk 1886. Te gorące słowao Pomorzu wypowiedział Ślązak, autor książki, rzekomy Lubiński, a w istocie Konstanty Damrot, wybitny działacz, którego postać wiąże Śląsk i Pomorze w walce z pruskim zaborcą. Przez trzynaście lat był ks. Damrot dyrektorem seminarium nauczycielskiego w Kościerzynie (1870—1884). W okresie letnich wakacji odbywał podróże po Kaszubach i całym Pomorzu, badając jego dzieje i życie ludu; rezultatem był wspomniany zbiór szkiców. Opublikowanie tej książki zaprowadziło gdańskiego wydawcę, Edwarda Michałowskiego, na ławę sądową, nie chciał bowiem ujawnić władzom nazwiska autora. Swojej sympatii, nawet miłości dla ziemi kaszubskiej, .której tyle lat pracy poświęcił, dał wyraz Damrot również w utworach literackich, publikowanych wespół ze „śląskimi" — jak na przykład w wierszu o Oliwie, „wspomnień i wielkich mężów popielnicy", lub w cyklu poetyckim Baltica. Współczesna Kościerzyna ufundowała Konstantemu Damrotowi pamiątkową tablicę na domu mieszczącym Bibliotekę Publiczną.