Wakacje

Strój ludowy ludności Półwyspu Helskiego

22 sierpnia 2011r.

>Odmienny od innych strój istniał na półwyspie jeszcze w 2 poł. XIX w. Najwięcej wiadomości mamy o ubraniu roboczym rybaków. Na głowie nosili oni duży kaptur zachodzący na plecy lub też inne nakrycie ? mucę, czyli futrzaną czapkę z nausznikami i długim okryciem karku. Podstawowym ubiorem był lemak ? nieprzemakalny płaszcz z płótna nasycony pokostem, sięgający do kolan, z szerokimi rękawami i jednym rzędem guzików. Spodnie wpuszczano w wysokie buty impregnowane tłuszczem, tzw. skorzriie, które dopełniały stroju. Przy ciepłej pogodzie rybacki płaszcz zastępowała kamizela włożona bezpośrednio na koszulę. Dla stroju kobiecego typowa była gładka, jednobarwna spódnica, często w ulubionym "modrym" kolorze. Na nogach kobiety nosiły sznurowane, czarne trzewiki, "wywiksowane", czyli błyszczące. Mężatki używały dwojakiego rodzaju nakrycia głowy. Skromniejsze to tzw. rębowe muce, czyli czarne czepki obszyte drobnymi rąbkami, z których na plecy spadały szerokie wstęgi, a uroczyste to złotogłowy ? czepce haftowane złotą nicią.