Wakacje

Swiętouść, Chynowo, jezioro Gardno

03 kwietnia 2011r.

Idąc plażą, która stanowi północną granicę Parku, mijamy położoną 600 m od brzegu wieś Swiętouść. Swiętouść — w dokumencie z roku 1186 wymienione jako port, leżało przy ujściu Dziwny. Piaski wydmowe zasypały to ujście w XIII—XIV wieku, które — jak sądząc po nazwie — musiało mieć w okresie pogańsko-ple-miennym szczególnie ważne znaczenie o charakterze kultowym. Jak mówi legenda, dawna wioska Świętouść znajdowała się bardziej na północy. Stała tam świątynia pogańskiego bóstwa Trzygłowa, któremu jeszcze długo po wprowadzeniu na Pomorzu wiary chrześcijańskiej składano ofiary. Posąg bóstwa ukrywany był pierwotnie przed chrześcijanami we wsi Trzygłów w powiecie gryfickim, a dopiero później potajemnie przeniesiony do Świętouścia. Gdy jednak i tutaj zaczęło być niebezpiecznie, ostatni wyznawcy starej wiary przetransportowali posąg na południowy kraniec jeziora Koprowo, gdzie zakopali go w okolicach wsi Chynowo. We wiosce mieszkało wówczas 60 bogatych gospodarzy. Ludzie prowadzili tu rozpustne życie tak dalece, że pewnego dnia morze pochłonęło za karę całą wieś i potopiło wszystkich mieszkańców... Przez setki lat, przy niskim poziomie morza, oglądano resztki zabudowań, klepiska a nawet studnie ocembrowane starymi beczkami. Piaski wydmowe odsłaniały kikuty drzew owocowych. W roku 1560 wieś zamieszkiwało 7 chłopów i 4 wyrobników. Na wysokości 402 km wybrzeża (270,5 km) mijamy najwyższe w okolicy wzniesienie (74 m n.p.m.), na którym wśród lasu stoi najmłodsza polska latarnia morska "Kikut". Na budowę wieży adaptowano dawną wieżę widokową pobudowaną z kamieni polnych. Od stycznia 1962 roku wysyła ona sygnał świetlny: 5 sekund światło, 5 sekund przerwa; widzialność — 12 mil morskich, tj. około 22 km. Latarnia ta jest w pełni zautomatyzowana, stąd zbędna jest jej stała obsługa przez latarników. Dwa kilometry dalej na zachód (272,5 km) wchodzimy na plażę, na wysokości której (1,5 km od brzegu) położona jest wieś Wisełka. Po przejściu dalszych 2 km (274,5 km) znajdujemy się na wysokości ośrodka wczasowego Jaromin, na terenie którego znajduje się osnute licznymi legendami Jezioro Gardno.