Wakacje

Trzebiatów - Kamień Pomorski

08 lipca 2011r.

Trzebiatów - Kamień Pomorski Po zwiedzeniu Trzebiatowa, autobusem PKS albo kolejką wąskotorową PKP jedziemy do Niechorza (234 km). Niechorze, osada rybacka, duże kąpielisko nadmorskie, położone jest pomiędzy wybrzeżem morskim od północy, brzegiem jeziora Liwia Łuża od południa i Ujściem Liwskim na wschodzie. Duży, wśród lasu położony, ośrodek FWP. Zachowało się jeszcze kilka zabytkowych chat z XVIII wieku. Na wschód od Liwskiego Ujścia aż do stacji kolejki wąskotorowej Pogorzelica, ciągnie się piękny śródleśny ośrodek kolonijno-wczasowy o tej samej nazwie. Wśród cichego nadmorskiego lasu rozrzucone są domki campingowe różnych instytucji z całego kraju. Jezioro Liwia Łuża, o powierzchni 2 200 ha, jest rezerwatem utworzonym w celu zachowania naturalnego środowiska lęgowego dzikich łabędzi. Jezioro jest też ostoją wielu innych gatunków ptactwa wodnego. Z Niechorza kierujemy swoje kroki do położonej na zachód latarni morskiej (235 km). Latarnia ta została zbudowana w roku 1866. Wysokość wieży wynosiła 45 m a po obu jej stronach przylegały pomieszczenia techniczne i mieszkania latarników. W oszklonej latarni zainstalowana została lampa olejowa z czterema koncentrycznymi knotami. Wysokość płomienia wynosiła 9 cm. Mechanizm zegarowy poruszał wewnątrz soczewki pierścieniowej przysłonę z czterema otworami, które dawały na przemian światło i przerwy. W czasie działań wojennych pocisk artyleryjski zniósł latarnię. Cała aparatura i optyka zostały zniszczone. W budynku latarnicy natknęli się na osiem min, które na szczęście nie wybuchły. W roku 1948 latarnia została całkowicie odbudowana a w latarni zainstalowane zostało światło elektryczne. Widzialność światła wynosi przy dobrej pogodzie 15 mil morskich. Podmywany stromy klifowy brzeg o wysokości 22 m, zabezpieczony został przed obsuwaniem ciężką opaską betonową, ciągnącą się na długości około 480 m. Przed opaską wykonany został narzut z olbrzymich głazów oraz krótkie, dwurzędowe palisadowe ostrogi, usytuowane prostopadle do linii brzegowej na długości ponad 1 km. Stoki klifu zabezpieczone zostały przed rozmywającym działaniem spływającej wody deszczowej, kamiennymi sączkami w kształcie litery Y. Cały stok porośnięty jest ciernistymi krzewami rokitnika, którego żeńskie okazy obsypane są w lecie owocami o barwie pomarańczowej. Wędrówkę naszą kontynuujemy ścieżką na krawędzi klifu, skąd widać jak niestrudzone fale bez przerwy atakują ląd. Ścieżką tą, wijącą się wśród mieszanego lasu, dochodzimy do Sliwina Bałtyckiego (237,5 km), którego zabudowania łączą się z zabudowaniami Rewala (239 km).